Dziecko w wieku przedszkolnym zaczyna rozumieć emocje własne i innych osób, zaczyna rozmawiać o nich, choć rozmowa o emocjach jest dla nich jeszcze bardzo trudna. Co prawda potrafią powiedzieć, jak się czują, np. jestem zły, bo Adaś mnie zdenerwowała, ale nie umieją poradzić sobie z nagromadzoną negatywną emocją. Zazwyczaj rozładowują ją od razu za pomocą rękoczynów. Dopiero po jakimś czasie dziecko potrafi powiedzieć, że jest złe a jeszcze później potrafi powiedzieć, dlaczego jest złe. Najczęściej jest to odpowiedź typu: "Adaś mnie zdenerwował" na pytanie dorosłego, czemu cie zdenerwował odpowiedź brzmi "bo zabrał mi zabawkę". Dziecko nie do końca rozumie, że Adaś go nie zdenerwował tylko on sam się zdenerwował i sam jest odpowiedzialny za swoje emocje. Maluch wypowiadając się o swoich negatywnych uczuciach do końca nie rozumie tego, że dana emocja nastąpiła wskutek czyjegoś działania, ale nie wynika ona z niego tylko z uczucia, które pojawiło się w dziecku. Adaś nie jest zły tylko jego działanie było złe. Należy to dzieciom tłumaczyć.

Obserwując dzieci w przedszkolu widziałam wiele trudnych społecznych (emocjonalnych) sytuacji pomiędzy dziećmi, dziećmi a personelem przedszkola. Sytuacje te często wynikały z powodu z zaniedbań w rozwoju emocjonalnym dzieci. Są dzieci, które doskonale czują się w grupie, które łatwo nawiązują kontakt z rówieśnikami i personelem przedszkola, chętnie uczestniczą w zajęciach i zabawach. Są one lubiane przez innych. Ale są też takie, które są bardzo skryte i trudno radzą sobie w kontaktach z innymi. W grupie przedszkolnej są dzieci, które nie potrafią nazwać lub uzewnętrznić swoich emocji i są też takie, które dobrze wiedzą jak się czują i dlaczego. Ta różnorodność jest dobra i w swojej innowacji chciałabym użyć jej, jako podstawy do pomocy dzieciom, które mają kłopoty z emocjami a także dzieciom, które zbyt wylewnie okazują swoje emocje. Chciałabym także podjąć temat "inności". Inny - może mniej mądry, mniej ładny czy mniej zdrowy. Chciałabym uwrażliwić dzieci na to, że czasami w grupie jest ktoś "inny", co wcale nie znaczy gorszy. Podczas zajęć w ramach innowacji będę zwracała uwagę na dzieci, które mają kłopoty z dostosowaniem się do grupy, będę chciała zachęcać grupę do tego, aby pomagała tym dzieciom, które są poniekąd na marginesie grupy.

2. OPIS ZASAD INNOWACJI PEDAGOGICZNEJ

2. 1. Nazwa innowacji: DZIECI SĄ WAŻNE.

2. 2. Termin realizacji programu: 01.09.2015 – 30.06.2016

2. 3. Grupa wiekowa: programem innowacyjnym zostanie objęta grupa 3 i 4-latków

2. 4. Innowacja dokonana została w oparciu o podstawę prawną:

- Ustawa o systemie oświaty z dnia 7 września 1991r. (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.).
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 9 kwietnia 2002r. w sprawie warunków prowadzenia działalności innowacyjnej i eksperymentalnej przez publiczne szkoły i placówki ( Dz. U. z 2002r. Nr 56, poz. 506 ze zm.).
- Podstawa programowa wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół z dnia 23 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2009r. nr 4 poz. 17).

2. 5. Cele innowacji:

Głównym celem innowacji jest budowanie właściwego systemu wartości opartego na szacunku, życzliwości, przyjaźni poprzez zachęcanie do właściwego zachowania się względem siebie.
Dodatkowo:
- Kształtowanie charakteru dziecka,
- Kulturalne odzywanie się do innych,
- Wdrażanie do pomocy drugiej osobie,
- Szanowanie praw innych dzieci i dorosłych,
- Kształcenie umiejętności wyrażania emocji i uczuć,
- Wzmacnianie poczucia własnej wartości,
- Indywidualne traktowanie każdego człowieka,
- Tworzenie atmosfery przyjaźni i życzliwości,
- Współpraca pomiędzy dziećmi,
- Wzbogacanie pozytywnych doświadczeń dzieci w kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi,
- Nawiązywanie nowych relacji, przyjaźni,
- Poznawanie ciekawych osób, które pomagają dzieciom

2. 6. Metody i formy realizacji:
- Spotkania z ciekawymi ludźmi: pedagog, psycholog, lekarz, policjant
- Poznawanie instytucji pomagających dzieciom: poradnia pedagogiczno-psychologiczna, posterunek policji,
- Pogadanki,
- Obserwacja kierowana i spontaniczna,
- Działalność plastyczna połączona z ekspresją muzyczną,
- Gry i zabawy,
- Scenki dramowe, inscenizacje,
- Praca indywidualna i w grupach,